Mannen Masters Impala schrijven (club-) historie!
Zijn we dan kampioen van Nederland geworden? Dat (nog) niet, maar sinds de 1e deelname in 2011 haalde het mannenteam voor de 9e keer op rij de landelijke competitie finale. Je moet soms even terugblikken om deze prestatie op waarde te schatten. Naast Impala haalde alleen Prins Hendrik de afgelopen 9 jaar de finale en PH is, niet toevallig, de grootste atletiekvereniging van Nederland.
In de tweede ronde in Apeldoorn haalden we ditmaal de 7e score landelijk (5699 ptn), en dat is een meevaller. Vorig jaar namelijk waren we met een hogere score ‘slechts’ 14e in de tweede ronde. De trend dat de concurrentie in de loop der jaren steeds sterker wordt lijkt nu wat af te vlakken.
Impala heeft een brede ploeg: maar liefst 20 verschillende atleten stonden in 9 jaar tijd in de opstelling. Dat is wel nodig gebleken want ook bij onze ploeg kunnen we meepraten over serieuze en soms hardnekkige blessures. Gelukkig kunnen we bouwen op een aantal vaste waarden. Ook zaten “we” 2 keer dicht bij een nederlands record: In 2011 stootte Wieger Jan 15.58m, wat bijna een NL record 35+ was. En vorig jaar benaderden we tot 0,21s het M45+ record in de Zweedse estafette. Andere hoogtepunten: In 2011 werden we Nederlands Kampioen (in de 2e divisie, zonder de ‘grote’ clubs)) en 2016 werden we 2e van Nederland ditmaal met alle verenigingen in 1 divisie.
Klaas de Vries deed alle (!!) 27 competitie wedstrijden mee en werd in de loop der jaren alleen maar beter. Dit keer liep hij weer een heel sterke 26,65s op de 200m (626).
Wieger Jan deed al 26x mee, miste alleen de finale in 2014, en liet iedereen zien hoe het moest bij kogelslingeren: 37,29m (686ptn), en de beste afstand van de dag. Met Kogel haalde hij de voor de 10e keer een score van boven de 800punten: 13,72m en 805 punten. Een score van boven de 800ptn lukte in het verleden ook Paul 1x (speer) Menno 2x en Andrew 1x (800m).
Gaan alle Klazen weg uit Friesland? De verhuisplannen van onze beide ten spijt: Klaas Talma deed weer mee met ons. Op de 800m goed voor een steady 2.34, en liet de punten aan Riemer (2.17, 573ptn). Op de 5000m liep hij naar een uitstekende 19.10 (606ptn) en pakte de punten, net voor Chris Draaijer, (20.01, slechts 20 puntjes minder). Klasse gedaan in de warmte!
Ton, Edwin en Eduard waren drie puzzelstukjes in de opstelling. Als Ton goed zou hoogspringen, kon Edwin z’n achillespezen sparen en inzetten op de Zweedse estafette. Als Eduard goed zou verspringen hoefde Ton niet geen risico’s te nemen bij VER. En zo ging het: Ton haalde dit keer wel 1.35m (562ptn) en Eduard sprong verrassend 5.38m !(633ptn). Edwin HOOG: NM. Ton VER: DNS 😉 .
Na het Verspringen moest Eduard nog de 100m sprinten. T.o.v. de 1e ronde leverde hij iets in: 12.94s (558ptn)
Riemer z’n kuiten stonden in de brand na de 800m, en switchte met Eduard in de Zweedse estafette: 200m ipv 300m. Klaas de Vries liep een sterke 400, Eduard hield zich kranig op de 300, Riemer haalde heelhuids Edwin en hij finishte: 2.19,50 Stokje over, iedereen heel gebleven en een prima tijd. Op naar de finale.