Clubtriathlon op Strandheem

De jeugdwedstrijd

Vanwege vele gespannen koppies tijdens de zwemloop op 22 aug én 30 graden Celsius op di 15 sept hebben we deze zomerse dinsdag extra getraind met de jeugd bij strandheem op elk onderdeel op het parcours van de clubtri. Dit was een zeer geslaagde middag/avond en een goede generale.

Met 9 deelnemers is er hard gestreden en veel plezier gemaakt! Het waren fantastische omstandigheden: 16 graden Celsius, windkracht 2/3 en een watertemperatuur van 20 graden Celsius. Wel een beetje frisjes tijdens het zwemmen, maar alle bikkels hebben dit heel stoer volbracht met élk een zwemboei om voor de veiligheid én Sandra Sikkema die meezwom voor de veiligheid/coaching/motivatie. Het waren de grote meiden Lisanne & Suze die als eerste het water uitkwamen op de voet gevolgd door de rest van de deelnemers. Jesper had (ondanks als laatste uit het water) de allersnelste fietstijd – al slalommend kroop hij plekjes op naar voren… Zo zie je maar weer: NEVER GIVE UP! Triathlon bestaat uit meerdere onderdelen en je kunt niet overal het beste in zijn. Ruben had (na Lisanne, die unstoppable was deze ochtend) de snelste looptijd van ‘the best of the rest’. Met hulp van vele vrijwilligers, enthousiaste ouders (mooie foto’s en flinke aanmoedigingen) is het een geslaagde sportieve race geworden waarbij elk individu een hele goede prestatie heeft neergezet en angsten heeft overwonnen! Proficiat, je mag trots op jezelf zijn en op naar het volgende event. In de tussentijd vooral lekker door blijven trainen want dat gaat supergoed en werpt z’n vruchten af!

Joli vliegt!

De wedstrijd voor de volwassenen

Strandheem, lekker zonnetje met wat wind, 11:30

BAM! Tegelijkertijd sprinten de 18 afgetrainde triatleten weg voor de 750m zwemmen. Althans, volgens de voorinformatie. Op het oog lijkt het wat meer, de waarheid zal ergens in het midden liggen. Eerste boei snel gerond, nu het lange stuk naar de verre boei. Ook ronden en weer terug. In een strak ritme, krachtige slagen. Het deelnemersveld wordt langzaamaan wat uitgerekter, maar ook aan de achterkant wordt lekker gezwommen en de trainingsuren en tips betalen zich uit.

Menno is als eerste het water uit, letterlijk en figuurlijk op de voeten gevolgd door Jasper en Eric. De mannen trekken al lopend de wetsuits uit en snellen naar het parc fermé. Hier staan de fietsen strategisch opgesteld. Wie het eerst komt heeft de pole position bemachtigd en kan het meest efficiënt wisselen. De overige zwemmers druppelen ook binnen en maken zich ook op voor de 3 ronden van 6 km fietsen. Mooie tijden en verschillende tactieken bij het wisselen naar de fiets. Wel of geen elastieken aan de schoenen, met sokken of zonder en open of dichte wielen. Moeilijke beslissingen voor de multisporters die hierbij stiekem met een schuin oog kijken wat de concurrentie doet.

Els staat bij de eerste bocht naar rechts, daarna is het, voor de meeste deelnemers, vrij makkelijk; niet eigenwijs zijn en gewoon de pijlen volgen naar rechts en op de fiets blijven zitten. Een lekker rondje langs de boerderijen, beschutte boomwallen en open weilanden met verbaasde koeien. Op gevaarlijke punten staan vrijwilligers en zij schreeuwen enthousiast de fietsers naar de voorgangers en naar het parc fermé. Eric fietst hard op zijn aero Giant, maar ook Jasper, Menno en René hebben de turbo gevonden. De wissel verloopt zonder problemen voor de koplopers en zij maken zich op voor de laatste 5km lopen. De verschillen zijn niet groot en de tijdens dit laatste onderdeel wordt de kampioen bepaald. De overige deelnemers komen ook binnen en ook zij wisselen fanatiek de fietsschoenen voor de loopsloffen.

Eerst over de finishstreep lopen en dan het bos in met lange rechte stukken. Pijlen volgen. Ademhaling onder controle krijgen, loopritme vinden. Weg oversteken, naar rechts en een heel eind rechtdoor. Een onverhard pad slaat energie uit de benen, maar is prachtig om te lopen en afzien is hier een feestje. Vervolgens naar rechts, een slinger in de weg en door naar de finish. Jasper blijkt de meest complete triatleet te zijn deze dag; hij eindigt met een hele strakke 5 km en wordt de terechte Impala ClubTri kampioen. Menno wordt knap 2e en zelf kritische Eric eindigt als een ‘krant’ op een degelijke 3e plaats. Stephan loopt met 19:10 het hardste van allemaal. De deelnemers finishen vervolgens vlot achter elkaar en iedereen wordt met luid applaus binnengehaald. Elisabeth wordt kampioen bij de dames met een snelle zwemtijd en steady fiets– en looponderdelen.

De begeleiding en organisatie waren top: veel vrijwilligers om er, binnen de corona beperkingen, toch een prachtig sportief evenement van te maken. Het niveau lag weer hoog bij deze ClubTri van Impala. Voor volwassenen, maar zeker ook bij de jeugd. Ook daar mooie tijden en een heerlijke strijd: heel goed om te zien dat hier gewerkt wordt aan de volgende generatie top-triatleten!