Sterk staaltje AV Impala in Triathlon Groningen bij teamcompetitie 4e Divisie Noord
De dag begon iets minder positief, Bennie meldde dat hij last van zijn onderrug had en of er nog een reserve beschikbaar was, tja het was half 11 en om 2 uur was de start. We hebben met elkaar besloten om het er op te wagen, geen risico’s nemen als je pijn hebt, de verwachting was dat de andere 3 sowieso wel de nodige punten voor een goede uitslag zouden behalen.
We waren allemaal op tijd in Groningen, Stefan en Sander hadden support van hun vrouwen en dat is altijd welkom. Ondertussen was Sander aan het bellen naar huis, waar zijn chip nog lag… Ook dat kwam goed gelukkig.
We stonden op tijd aan de waterkantlijn en na het startschot (of was het een hoorn?) sprintTen we het water in. Sander en Rudi zaten mooi voorin en hadden weinig last van schoppen en slaan, Bennie en Stefan hebben wel wat te verduren gehad. Na 23:27 kwam Sander als derde uit het water, gevolgd door Rudi in 23:38 als 6e, Stefan in 23:59 als 12e en Bennie in 25:58 als 26e. Door een snelle wissel van Rudi zat hij eerder op de fiets. Sander zetten dat na een paar kilometer recht door met een stevig tempo Rudi te passeren. De wind maakte het fietsen (42 km) pittig, Sander kwam na het fietsen als 7e terug, Rudi als 9e, Stefan als 18e en Bennie als 19e. Tot slot 4 ronden met elke keer de Kardinge bult en in totaal 11 km. Voor alle Impalezen was dit enorm afzien. Uiteindelijk finishte Sander na 2:16:24 als 8e, Rudi in 2:18:07 als 13e, Bennie met een sterk loopdeel in 2:21:15 als 18e en Stefan in 2:26:23 als 30e. Omdat de beste drie deelnemers met de uitslagen bij elkaar opgeteld voor de teamuitslag telden hadden onze jongens in totaal: 39 punten wat resulteerde in een 2e plaats. Stiekum hoopten we op een podiumplek, maar de uitslag liet enorm lang op zich wachten. Dus besloten we de spullen naar de auto te brengen, halverwege hoorde Karin dat er wat werd omgeroepen, dus zij liep snel terug. Wij ook nadat we de auto’s gepakt hadden en zo waren we precies op tijd voor de uitslag. De teleurstelling was er al een beetje toen we niet als derde werden opgeroepen en de verrassing des te groter toen we als tweede werden genoemd. Allemaal een leuk bosje bloemen en een zilveren medaille. Rudi moest Sander er nog wel ff aan herinneren dat je op zo’n moment de bloemen aan je vrouw geeft, iets wat Stefan wel meteen deed. Want supporters zijn altijd belangrijk. Ook die van Joke en Pieter Cremer! Het was een mooie sportdag. Op naar de volgende wedstrijden.